فرقه تصوفى سهرورديه

سهروردیه یکی از طريقت هاى تصوف اهلسنت است، که سلسله آن به عارف سده ششم ابو النجيب سهروردى می‌رسد. پس از ابوالنجیب رهبری طریقت به برادرزاده اش شهاب الدين عمر سهروردى، صاحب عوارف المعارف رسید. شیخ رکن‌الدین ابوالفتح سهروردی را نیز در میان بزرگان این سلسله برمی‌شمارند.

در مکتب تصوف سهروردیه عرفان با تَشَرُّع و زُهد درهم آمیخته و تصوف عبارت از زهد و عبادت و رعایت فرایض دینی و تکیه بر دعا و ذكر است، در بین سالکان طریقت سهروردیه، خواندن رساله قشيريه، احياء علوم الدين و آثار ابن العربى معمول بوده‌است.مؤسس سلسله سهروردیه شیخ شهاب الدین سهروردى است شیخ در شریعت پیرو امام اعظم ابوحنیفه بود این سلسله بیشتر از نقاط بلاد اسلامى در هندوستان رواج دارد در تصوف اسلامى مرید در شریعت نیز مى‏بایست پیرو مكتبى باشد كه مرشدش در آن طریقه گام نهد.

برخى بدين باورند كه شیخ اجل سعدى شيرازى پیرو این سلسله بوده و گویند دست ارادت به سهروردى داده بود. اما بسيارى ديگر به اين نظرند كه سعدى در علم و عمل سلوك روحى، بر سهروردى و دیگر اقطاب برترى داشت و از جنبه قدرت روحى، رجحان و مزیت داشت. 

مشایخ سلسله سهروردیه را بابا و خواجه مینامند. شیخ شهاب را شاه شهاب‏الدین نیز گویند. بیشتر كتب این سلسله بزبان اردو و پنجابى تألیف گردیده است ذكر جلى و خفى و بعضى موارد سماع را نیز جایز میدانند به تناسخ معتقدند و حتى بعضى اعتقاد دارند كه بعضى از بزرگان پس از فوت میتوانند با همان جسد در نقطه دیگرى از دنیا شروع بزندگانى نمایند.

اينها ميگويند كه نماز صبح را اولین بار آدم خواند، چهار ركعت نماز ظهر را ادریس انجام داد و نماز عصر را یونس، مغرب را عیسى و شب را موسى بجا آورد. نمازهاى یومیه براى مسلمین فریضه است و براى پیغمبر اكرم(ص) نافله است .

براى پذیرفتن مرید، مرشد بایستى در خواب ملهم شود. باور دارند كه بعضى از بزرگان این سلسله اشخاص عادى را بیك نگاه بحد كمال رسانیده‏اند، كه اين امر امكان پذير نيست.

باور دارند، در ذكر جهر اول، لااله الاالله گفته میشود كه بدن و قلب شسته شود بعد محمد رسول‏الله بزبان جارى میگردد كه محبوب باریتعالى است . دستورات ذكر، در خواب بمرید تعلیم داده میشود و سیر روحى سالكین این سلسله بوسیله خواب انجام میگیرد.