تفاوت هاى ساختمانى آفتاب، مهتاب و ستاره گان در قرآن

وجعلنا سراجاً وهاجاً ( آيه ١٣ سوره نباء )

و چراغى روشن برافروختيم.

طوريكه ميدانيم يگانه منبع روشنى در منظومه شمسى، آفتاب است. با پيشرفت تكنالوژى، ستاره شناسان دريافتند كه مهتاب منبع روشنى نبوده بلكه صرفاً روشنى آفتاب را انعكاس ميدهد. كلمه سراج به معنى چراغ، كنايه از آفتاب ميباشد. كه منبع روشنى و حرارت است. الله ( ج ) در قرآنكريم لغات گوناگون را براى آفتاب، مهتاب و ستاره گان بكار برده است. و به اين ترتيب تفاوت هاى ساختمانى آنها در قرآن روشن گرديده است.
وَجَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَجَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا  ( آيه ١٦ سوره نوح )و مهتاب را نور و آفتاب را چراغ روشن ساخت.
در اين لغت نور براى مهتاب بكار رفته است و لغت سراج يا چراغ براى آفتاب. توصيف مهتاب با نور روشن، انعكاس كننده و بى حركت كرديده و آفتاب را به قسم يك شىء ايكه ميسوزد و هميشه منبع روشنى و حرارت ميباشد، توصيف نموده است.گذشته از اين براى ستاره لغت عربى نجم بكار رفته كه بمعنى ظاهر شدنى يا ديدنى است. لغت ديگرى كه براى ستاره بكار رفته، ثاقب است كه بمعنى يك شئ خود سوز روشن كننده ى تاريكى و درخشان ميباشد.
 ٱلنَّجْمُ ٱلثَّاقِبُ ( آيه ٣ سوره طارق )ستاره درخشانى كه در تاريكى بتابد.
در عصر حاضر ما ميدانيم كه مهتاب خودش نور نداشته بلكه نور آفتاب را كه به سطح آن ميرسد، انعكاس ميدهد. و ميدانيم كه آفتاب و ستاره ها خود شان از خود نور ميفرستد. اين موضوعات در قرآن وقتى ذكر شده بود كه انسانها وسايلى براى درك اينها نداشتند.
فتبارك الله أحسن الخالقيندوستان عزيز !تكثير و share نمودن اين مطالب به دوستان تان، مكلفيت شرعى همه ما وشماست.