بحر ها با همديگر مخلوط نميشوند

از زمانى كه قرآن بر پيامبر (ص) نازل شد. علما و مفسيرين از عدم اختلاط آب بحر ها سخن زده اند، اما دلايل علمى آن چندان در دسترس بشر نبوده است. و اعتقاد به آن، غالباً جنبه تعبدى داشت و اكتفا به اين ميشد كه  قرآن از آن خبر داده و حق است

اما اخيراً اقیانوس شناسان به تازگی کشف کرده اند که وقتی دو دریا به هم می رسند با یک دیگر ترکیب نمی شوند آب دو دریای همسایه به دلیل وجود نیروی کشش سطحی ترکیب نمی شوند

در سوره الرحمن آیات 19-20 به این موضوع اشاره شده است:
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ (19) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ (20) 

ترجمه: دو دریا را به گونه ای روان کرد که با هم برخورد کنند، اما میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند.

در اقیانوس اطلس جریان آب شیرینی وجود دارد که آن را گلف استیریم می نامند این جریان عظیم از سواحل آمریکای مرکزی حرکت می کند و سراسر اروپا را طی می کند و به سواحل اروپای شمالی می رسد.عرض این جریان 150 کیلومتر و عمقش حدود 800 متر و سرعتش 160 کیلومتر می باشد.و حرارت آن با آبهای اطرافش 10 تا 15 درجه تفاوت دارد و در آنجا هزاران کیلومتر آب وجود دارد که با آبهای اطراف خود مخلوط نمی شوند.و در آنها موجودات زنده هم زندگی می کنند.

همچنین در کشور مصر نیز هیئتی اکتشافی از دانشگاه مصر دریافتند که آبهای خلیج عقبه از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی با آبهای دریای احمر تفاوت دارند و با آن مخلوط نمی شوند همچنین در جایی که دریای احمر به اقیانوس هند می رسد نیز این خاصیت وجود دارد.

این پدیده در دریاری مدیترانه و اقیانوس اطلس که در تنگه جبل الطارق به هم می رسد دیده می شود اما به دلایلی مانند دما میزان شوری و شیرینی از هم جدا می شوند.

تصویر مربوط به تنگه جبل الطارق است که 13 کیلومتر بین دریای مدیترانه و آتلانتیک مرز وجود دارد که از همدیگر جدا می شوند و از هم جدا نمی شوند.

در شهر توریستی اسکاگن در دانمارک در جایی که دریای بالتیک و شمالی به هم می پیوندند این پدیده دیده می شود.

بیشترین دلیلی که باعث وقوع چنین پدیده ای می شود غلطت شوری و شیرینی دریاهاست که باعث جلوگیری از ترکیب آنها می شود در آیات دیگری از قرآن نیز بطور دقیق به این موضوع اشاره شده است:

سوره مبارکه فرقان آیه 53:
« و هو الذی مَرَجَ البحرینِ هذا عَذبٌ فُراتٌ و هذا مِلحً اُجاجً وَ جَعَلَ بَینَهما بَرزَخا و حِجراً مَهجوراً» 
و اوست کسی که دو دریا را موج زنان به سوی هم روان کرد این یکی شیرین و آن یکی شور و تلخ است ومیان آندو حریمی استوار قرار داد.

سوره مبارکه فاطر آیه 12:
وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَی الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ 

این دو دریا یکسان نیستند:یکی آبش شیرین و گواراست و یکی شور و تلخ، از هر دو گوشت تازه می خورید، و از آنها چیزهایی برای آرایش تن خویش بیرون می کشید و می بینی که کشتی ها برای یافتن روزی و غنیمت، آب را می شکافند و پیش می روند، باشد که سپاسگزار باشید.

سوره مبارکه نمل آیه 61:
اَمَّنْ جَعَلَ الْاَرْضَ قَرَارًا وَ جَعَلَ خِلالَهَا اَنْهَارًا وَ جَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَ جَعَلَ بَینَ الْبَحْرَیْنِ حَاجِزًا ءَاِلهٌ مَعَ اللهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لَا یَعْلَمُونَ ﴿61﴾ 

[آیا شریکانی که می‏پندارند بهتر است‏] یا آن کس که زمین را قرارگاهی ساخت و در آن رودها پدید آورد و برای آن، کوه‏ها را [مانند لنگر] قرار داد، و میان دو دریا برزخی گذاشت؟ آیا معبودی با خداست؟ [نه،] بلکه بیشترشان نمی‏ دانند.

آنچه قابل ملاحظه می‌باشد،این است:در عصری که بشر اطلاعاتی از فیزیک، نیروی کشش سطحی و یا اقیانوس شناسی نداشته، این موارد در قرآن ذکر شده‌اند.اما برخى اين موضوع را زير سئوال برده استدلال ميكنند كه اين عدم اختلاط دايمى نيست. اينها باور دارند كه با جست‌وجویی ساده در فضای سایبری می‌توانید تصاویر و فیلم‌هایی از جایی در خلیج آلاسکا پیدا کنید که مرز بی‌انتهای دو سطح وسیع آب آزاد را با رنگ‌های متفاوت نشان می‌دهد. قدیمی‌ترین این تصاویر به سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۶) برمی‌گردد و جالب‌تر این‌که چنین عنوانی برای آن انتخاب شده است: «جایی که آب‌های دو اقیانوس به هم می‌رسند و باهم مخلوط نمی‌شوند». برخی دیگر، عنوان «جایی که دریای بالتیک و دریای شمال به هم می‌رسند» را برای این تصاویر انتخاب و ادعا کرده‌اند که در این پدیده طبیعی و غیرعادی، آب‌های این دو منطقه هرگز با هم مخلوط نمی‌شوند و مرزی دائمی با هم دارند.

حقیقت ماجرا اما چیز دیگری است. این درست است که تصویر در خلیج آلاسکا ثبت شده، اما نه جایی که آب‌های دو اقیانوس به هم می‌رسند. محل ثبت تصویر در فاصله‌ای نه‌چندان دور از ساحل قرار دارد، جایی که رودهای حامل آب‌های شیرین و تازه‌ ذوب‌ شده از یخچال‌های روی خشکی، به خلیج می‌ریزند و به آب‌های شور اقیانوس آزاد می‌رسند؛ اما چرا رنگ اولی آبی روشن و رنگ دیگری، آبی تیره است؟

«کنث برلند» (Kenneth Bruland) استاد علوم اقیانوسی در دانشگاه کالیفرنیا-سانتاکروز، عکاس همان تصویری است که سال ۲۰۰۷ (۱۳۸۶) به فضای سایبری راه یافت. آن سال، او همراه با گروهی از پژوهشگران در سفر دریایی اکتشافی به خلیج آلاسکا سفر کرد تا نقش آهن را در جریان‌های اقیانوسی و چرخه مواد معدنی شمال اقیانوس آرام بررسی کند. هدف اصلی دیگر همکارانش، بررسی جریان‌های کند اقیانوسی (eddy) در این منطقه بود. برخی از این جریان‌ها به ابعاد بزرگی با قطر صدها کیلومتر می‌رسند و جریان‌هایی چرخشی از ساحل آلاسکا به درون خلیج ایجاد می‌کنند.

رودخانه بزرگ کوپر (Copper) که بیش از ۴۵۰ کیلومتر درازا دارد، همراه با رودخانه‌های دیگر، جریان آب شیرین حاصل از یخچال‌های ذوب‌شده را به خلیج منتقل می‌کنند. این آب هرچند شور نیست، اما مواد معدنی فراوان و آبرفت‌های زیادی را با خود حمل می‌کند که آهن، بخش مهمی از آن را تشکیل می‌دهد. همین ترکیبات معدنی محلول است که رنگ آب را تغییر داده است.

می‌پرسید این مواد معدنی از کجا می‌آید؟ آبی که از ذوب یخچال‌ها جاری می‌شود، در مسیر خود کوه‌ها و صخره‌ها را می‌شوید و با ایجاد فرسایش، مواد معدنی را لایه‌لایه از سنگ جدا می‌کند. این مواد را پودر سنگ هم می‌نامند.

وقتی این ریزذرات به حجم بزرگ‌تری از آب وارد می‌شوند، تحت تأثیر جریان‌های اقیانوسی قرار می‌گیرند و به میان خلیج آلاسکا منتقل می‌شوند. در این تصویر هم جریان آب شیرین و پر از املاح معدنی به آب‌های آزاد رسیده است و به خاطر تفاوت شدید ترکیب محلول‌ها، با مرز مشخصی دیده می‌شوند؛ اما این مرز، دائمی و بدون‌تغییر نیست. به‌تدریج، آب‌ها با هم درمی‌آمیزند و املاح در اقیانوس پخش می‌شود.بهر صورت، چه اين اختلاط موقتى باشد يا دايمى، پديده اى علمى ايست كه علم امروز به آن اذعان دارد و ١٤٠٠ سال قبل در قرآن از آن تذكر رفته است.