سخن الله (ج) شنيده ميشود

امام اعظم ابوحنيفه (رح) ميگويد: و سمع موسىٰ عليه السلام، كلام الله تعالىٰ كما قال الله تعالىٰ: وَكَلَّمَ اللَّهُ مُوسَىٰ تَكْلِيمًا (نساء، ١٦٤)

ترجمه: حضرت موسىٰ (ع) كلام الله تعالىٰ را شنيد، چنانكه الله تعالىٰ فرموده است: الله (ج) با موسىٰ سخن گفت.

امام اعظم (رح) به اين مطلب اشاره دارد كه كلام الله تعالىٰ شنيده ميشود، چنانكه او تعالىٰ مى فرمايد:
وَلَمَّا جَاءَ مُوسَىٰ لِمِيقَاتِنَا وَكَلَّمَهُ رَبُّهُ…(اعراف، ١٤٣)
ترجمه: هنگاميكه موسىٰ به ميعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت.
يا
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ مِن شَاطِئِ الْوَادِ الْأَيْمَنِ فِي الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنَ الشَّجَرَةِ أَن يَا مُوسَىٰ إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (قصص، ٣٠)
ترجمه: هنگامی که به سراغ آتش آمد، از کرانه راست دره، در آن سرزمین پر برکت، از میان یک درخت ندا داده شد که: «ای موسی! منم خداوند، پروردگار جهانیان!
يا
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِي يَا مُوسَى. إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى(طه، ١١-١٢)
ترجمه:
هنگامی که نزد آتش آمد، ندا داده شد که: «ای موسی! • من پروردگار توام! کفشهایت را بیرون آر، که تو در سرزمین مقدس «طوی‏» هستی!
برخى اين آيات را تأويل مى كنند كه حق تعالىٰ كلام را در درخت آفريد، سپس موسىٰ (ع) از درخت شنيد.

بنابراين تأويل، بايد فرق بين موسىٰ و فرعون در شنيدن كلام خدا نباشد، بلكه در اين وصف، فرعون افضل باشد! و او سزاوارتر است به اينكه كليم الله باشد! چون فرعون بواسطه ى پيامبر خدا يعنى موسىٰ (ع) كلام خدا را شنيد و موسىٰ (ع) بوسيله درختى شنيده است، و لابد شنيدن جِ فرعون از موسىٰ (ع) افضل است، به نسبت شنيدنِ موسى(ع) از درخت!