ايمان به ملائكه ( فرشتگان)

ملائكه جمع مَلَك، نوعى مخلوق نورانى، لطيف، مكرم و فرمانبردار خدا، چنانكه خداوند متعال در قرآن مجيد مى فرمايد:

لَّا يَعْصُونَ اللَّهَ مَا أَمَرَهُمْ وَيَفْعَلُونَ مَا يُؤْمَرُونَ (تحريم، ٦)
ترجمه: از خدا در آنچه براى شان دستور داده است، نافرمانى نمى كنند و هرچه دستور داده شوند، انجام مى دهند.

لَا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُم بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ (انبياء ٢٧)
ترجمه: در هيچ سخنى بر او پيشى نمى گيرند و تنها به فرمان او كار مى كنند.

از نور آفريده شده اند، پيامبر (ص) فرموده است: (فرشتگان از نور آفريده شده اند و جن از شعله آتش خلق شده و آدم از آنچه كه الله براى شما بازگو نموده، آفريده شده است.) صحيح مسلم، ٢٩٩٦

از مذكر (نرى) و مؤنث (ماده گى ) پاك اند، به دليل آنكه خداوند بر مشركان عرب كه ملائكه را مؤنث مى دانستند، شديداً انكار ميكند:

وَجَعَلُوا الْمَلَائِكَةَ الَّذِينَ هُمْ عِبَادُ الرَّحْمَٰنِ إِنَاثًا ۚ أَشَهِدُوا خَلْقَهُمْ ۚ سَتُكْتَبُ شَهَادَتُهُمْ وَيُسْأَلُونَ (زخرف، ١٩)
ترجمه: فرشتگان را كه بنده گان خداى مهربان اند، دختر مى پنداشتند، آيا به هنگام آفرينش آنها حاضر بودند؟ گواهى آنان نوشته ميشود و باز خواست ميگردند.

دليل بر اينكه فرشتگان نمى خورند و نمى نوشند، در قرآن آمده: گروهى از فرشتگان به شكل انسان در محضر ابراهيم (ع) تشريف آوردند و او براى آنان، كباب گوساله تهيه كرد، اما فرشتگان از صرف غذا امتناع ورزيدند. اين مطلب در سوره ذاريات(٢٨-٢٤) و سوره هود(٧٠) آمده است.

ايمان به ملائكه، يعنى تصديق جازم بوجود آنان، انكار كردن وجود ملائكه كفر است. به دليل اين آيه:

وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا (نساء، ١٣٦)
ترجمه: هر كه به الله (ج) و به فرشتگان او و كتابهايش و پيامبرانش و روز آخرت كفر ورزد، به يقين گمراه شده است. چنان گمراهى اى كه از حق خيلى دور است.

فرشتگان ميتوانند خود را به اشكال مختلف دربيآورند، چنانكه در احاديث آمده است. جبرئيل گاهى بشكل يكى از اصحاب پيامبر (ص) به نام دحيه كلبى (رض) ظاهر شده است. ( منبع:نسايى ٤٩٩١، مسند احمد٥٨٥٧)
فرشتگان جهت هلاك كردن قوم اوط (ع) بشكل نوجوانان زيبا ظاهر شدند، چنانكه از تفسير اين آيه واضح است:

وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِيءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَٰذَا يَوْمٌ عَصِيبٌ• وَجَاءَهُ قَوْمُهُ يُهْرَعُونَ إِلَيْهِ وَمِن قَبْلُ كَانُوا يَعْمَلُونَ السَّيِّئَاتِ ۚ قَالَ يَا قَوْمِ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي هُنَّ أَطْهَرُ لَكُمْ ۖ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ فِي ضَيْفِي ۖ أَلَيْسَ مِنكُمْ رَجُلٌ رَّشِيدٌ(هود، ٧٧،٧٨)
ترجمه: چون فرستاده گان ما نزد لوط آمدند، به آمدن شان ناراحت شد و براى آنان تنگدل شد و گفت: امروز، روز سختى است و قوم او شتابان بسويش آمدند و پيش از آن، كارهاى زشت مى كردند. گفت اى قوم من ! اينان دختران من اند، آنان براى شما پاكيزه ترند، از خدا بترسيد و مرا در باب مهمانانم رسوا نكنيد، آيا در ميان شما هيچ مرد رشيدى نيست؟

فرشتگان بال دارند، الله متعال مى فرمايد:

الْحَمْدُ لِلَّهِ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَائِكَةِ رُسُلًا أُولِي أَجْنِحَةٍ مَّثْنَىٰ وَثُلَاثَ وَرُبَاعَ ۚ يَزِيدُ فِي الْخَلْقِ مَا يَشَاءُ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (فاطر، ١)