ايمان و اركان آن

از نظر امام ابوحنيفه ( رح ) ايمان عبارت است از اقرار به زبان و باور داشتن به دل است.
بر مسلمان فرض عين است كه بگويد: من به الله (ج)، فرشتگان، كتاب ها، پيامبران، زنده شدن بعد از مرگ و به تقدير كه خوب و بد از جانب الله تعالىٰ است و به حساب و ترازو و بهشت و دوزخ ايمان آوردم و باور كردم. همه اينها حق و ثابت است.

اركان ايمان
اركان ايمان از قرآن و سنت اخذ شده اند. الله(ج) در قرآنكريم مى فرمايد:
وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ (بقره، ١٧٧)
ترجمه: و ليكن صاحب نيكوكارى كسى است كه به خدا و روز قيامت و فرشتگان و كتاب ها و پيامبران ايمار آورد.

در حديثى آمده كه جبرئيل(ع) از پيامبر در مورد اركان ايمان سئوال كرد، ايشان در پاسخ فرمودند:
( ان تؤمن بالله و ملائكته و كتبه و رسله و اليوم الاخر و تؤمن بالقدر خيره و شره)
ترجمه: ايمان اينست كه به الله، فرشتگان، كتابها، پيامبران او باور داشته باشى. و جهان آخرت را باور كنى و به تقدير خير و شر او باور كنى. (منبع: صحيح مسلم، ٨)

امام طحاوى ميگويد: ( والايمان: هو الايمان بالله، و ملائكته، و كتبه، و رسله، واليوم الاخر، والقدر خيره و شره و حلوه و مره من الله تعالىٰ.( منبع: العقيدته الطحاويه )

انكار اركان ايمان كفر است، به دليل آين آيه:
وَمَن يَكْفُرْ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَقَدْ ضَلَّ ضَلَالًا بَعِيدًا( نساء، ١٣٦)
ترجمه: هركه به الله ، فرشتگان، كتابهايش، پيامبرانش، و روز آخرت كفر ورزد، به يقين گمراه شده است. چنان گمراهى كه از حق خبلى دور است.