اعجاز قرآن

در قرآن ادعاى بزرگى مطرح گرديده كه ١٤٠٠ سال است، احدى از عهده آن برنيامده و آن اينست كه: هر قدر تلاش نمائيد، نميتوانيد مثل اين قرآن عرضه نمائيد. حتى اگر در اين كار مشاركت نمائيد.در قرآن چه نهفته است، و قرآن چه ساختارى دارد كه پايه اين ادعا محسوب ميشود. مسلمانان اعجاز هدايتى قرآن را دليل آن ميدانند و برخى ديگر اعجاز ادبى آنرا. حقيقت آنست كه قرآن به اين جنبه ها اشاره ننموده.قرآن چه گونه كتابيست كه هيچكس نميتواند مثل آن بيآورد؟ به نظر ميرسد، اين اعجاز اتفاقاً همان عيب، ايراد و انتقادى باشد كه  منكران و نا آشنايان به قرآن و ساختارش ميگيرند. كه قرآن مجموعه ى از تناقضات است.همه كتابهاى كه انسان ها نوشته اند، از يك موضوع خاص، در يك زمان واحد، با مخاطبى مشخص صحبت ميكند.قرآن كتابيست كه با الله آغاز و با ناس ختم ميشود. با ضماير مختلفى چون من، تو، او، ما، شما و ايشان در نوسان است. در ميان گذشته، حال و آينده سير ميكند. در دو زمينه :- آيات تكوينى ( طبيعت مثل آسمان، زمين و موجودات )- آيات تشريعى ( شريعت= نبوت و هدايت )در بستر تاريخى :- گذشته ( تاريخ پيامبران و امتهاى پيشين )- حال ( پيامبر اسلام و معاصرانش )- آينده ( رستاخيز، بهشت و جهنم )أياتش را مطرح مينمايد.چون ما آدميان اسير زمان و مكانيم، بناً همه ى تراوشات فكرى ما نيز محدود به مكان و زمان خاص است. اما خالق هستى، خالق زمان و مكان نيز است.ضمناً ما آدميان چسپيده به زمان حاليم كه در آن زنده گى ميكنيم. گذشته براى اغلب ما، گذشته و كارى به آن نداريم، و آينده نيز چون نيآمده، از محاسبات ما خارج است. ولى قرآن اين سه زمان را براى عبرت از گذشته و آماده گى براى آينده، با هم مطرح ميكند.ما آدميان اگر به شريعت پابنديم، از طبيعت بريده ايم و هيچ ارتباطى بين عملكرد خود و آن نمى يابيم. گويى دو نظام جدا با مديريتى متفاوت از هم اند. اما قرآن ايندو را با هم پيوسته عنوان ميكند.اين ويژه گى هاى بينظير قرآن است كه كسى را توان و امكان عرضه نمودن مشابه اش نيست.