خلقت آنچه بين آسمانها و زمين قرار دارد

 وَمَا خَلَقْنَا السَّمَوَات وَالْأَرْض وَمَا بَيْنهمَا إِلَّا بِالْحَقِّ  ( حجر – ٨٥ )

ترجمه: آسمان ها و زمين و آنچه كه بين آنهاست، جز براى حق خلق نكرديم.

لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ ( طه – ٦ )

هر چه در آسمانها و زمين و بين آنها و در زير خاك موجود است، همه ملك اوست .

سالهاى مديدى انسانها، به چيزى بعنوان فضاى بين آسمانها و زمين علم نداشتند.دانشمندان امروز ميگويند: كه در رابطه با انفجار بزرگ ( Big Bang ) ، در اول كثافت آن كتله ى دود داغ زياد شده رفت. بعداً اين كتله پارچه پارچه شده كه اجسام سماوى، ستاره ها و سياره ها را تشكيل داد . بعباره ى ديگر زمين و ستاره ها همه اجزايى اند كه از يك كتله ى واحد گاز بوجود آمده اند. بعضى از اين اجزاى جدا شده به آفتاب و سياره ها بدل شده و به اين ترتيب منظومه هاى شمسى و كهكشانها بميان آمدند . در جريان هر تقسيم، يك عده ذرات اضافه از اجسام جديداً ساخته شده ، باقى مانده و فضا را تشكيل دادند.دانشمندان اين ذرات اضافى را ماده بين الستاره ى كهكشان ناميده اند. اين ماده متشكل است از شصت فيصد هايدروجن، سى و هشت فيصد هيليوم، و دو فيصد ساير مواد است . نود و نه فيصد اين ماده گازات بوده و يك فيصد آن گردى است كه از ذرات كوچك جامدات با قطر يك بر هزارم تا يك بر ده هزارم ملى متر تشكيل شده اند.از نظر محاسبات نجومى ، اين ذرات براى دانشمندان بسيار ارزشمند ميباشد. اين ذرات آنقدر كوچك اند كه بحيث گرد، دود يا گاز ديده ميشوند.  اما وقتى كه بطور كلى ديده شوند يك كتله ى بزرگتر از مجموعه تمام كهكشان ها را در فضا نماينده گى ميكنند.اگرچه ماده بين كهكشانى در سال ١٩٢٠ كشف گرديد، اما موجوديت آن ١٤٠٠ سال قبل در قرآن ذكر گرديده بود .