ستاره شعرى ( Sirius )

خداوند درباره یکی از ستارگان، در قرآن کریم می فرماید: «وَ اَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْری؛ اوست پروردگار ستاره شعری.»(نجم: 49)

ستاره شعرى بزرگترين و روشن ترين ستاره در شب است. كه نظر به تحقيقات علماء در اصل دو ستاره است. ستاره بزرگتر آن شعرى – الف يا Sirius -A نزديكتر به زمين بوده و روشنتر مى باشد. دومى آن كه كوچكتر بوده و بدون تلسكوپ قابل رؤيت نميباشد به نام شعرى – ب يا Sirius-B ياد مى شود.

مدار ستاره هاى شعرى به دور يكديگر بيضوى بوده و مدتى كه به دور يك مركز ثقل واحد دور مى زنند ٤٩،٩ سال را در بر مى گيرد. اين موضوع توسط پوهنتون هاى هاروا د، اوتاوا و لينستر تثيبت شده است. در حاليكه اين موضوع در آيه ٤٩ و ٩ سوره نجم در ١٤٠٠ سال قبل در قرآن ذكر گرديده است.

وَ اَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْری
و اوست پروردگار ستاره شعرى
( نجم ٤٩ )

فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ
بقدر دو كمان يا نزديكتر از آن بود
(نجم ٩)

آيه نهم سوره نجم( بمعنى ستاره) ممكن شرح تقارب اين دو ستاره شعرى در مدار هاى خود باشد.