

فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا… (روم، ٣٠)
پس روى خود را متوجه آئين خالص پروردگار كن !احتراق بدون آتش (برق)
احتراق بدون آتش ( برق )
لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ
نه شرقى است و نه غربى، روغن برآفروزنده ى است كه نور مى بخشد در حاليكه با آتش تماس نداشته. (سوره نور، آيه ٣٥)
اين آيت اشاره به چيزى دارد كه نور مى پراگند، در حاليكه نه در غرب است و نه در شرق. يعنى ابعاد فزيكى ندارد و توسط آتش هم فروزان نگرديده. اگر فرض شود كه بُعد اين منبع انرژى است، پس به گمان اغلب كه منظور از برق باشد. برخلاف چراغهاى تيلى و گازى، در يك چراغ برقى چيزى نسوختانده و روشن شدن آن بدون آتش مى باشد. در اثر اتعاشات اتمهاى فلز تنگستن Tungsten درجه حرارت در سيم آن به ٢٠٠٠ سانتى گريد مى رسد. در اين درجه حرارت ساير فلزات ذوب مى گردند. اما فلز تنگستن ذوب نشده بلكه يك روشنى قوى قابل ديد توليد مى كند. با وحود اين حرارت بلند هيچ احتراقى صورت نمى گيرد، زيرا در داخل گروپ اكسيجن وجود ندارد و سيم تنگستن هم كم نميشود. طوريكه در قرآن ذكر گرديده اين حالت بسيار زياد شباهت به يك ستاره روشن دارد.
اعتراف بايد كرد كه برق بزرگترين اكتشاف در تاريخ بشريت است و همه جهان را را روشن ساخته است. پس احتمال زياد وجود دارد كه اين آيه قرآن اشاره به كشف برق باشد.
موضوع را چنين نيز ميتوان تشريح نمود. نور از اثر تعاملات هستوى در ستاره ها توليد ميشود. ستاره ها كتله هاى گازى روشن، داغ و چرخنده اند كه مقدار زياد حرارت و روشنى را در اثر تعاملات هستوى بحش مى كنند. اكثر ستاره هاى بزرگ در اثر قوه جاذبه قوى خود شان را انقباض مى نمايند. يعنى مركز شان متراكم تر و داغتر ميشود. وقتى درجه حرارت مركز ستاره بسيار بلند رفته و به ده ميليون سانتى گريد برسد، تعاملات هستوى آغاز مى يابد. در اثر يكجا شدن ذرات هستوى هايدروجن به هيليوم تبديل ميشود. از چهار اتم هايدروجن، يك اتم هيليوم ساخته ميشود. براى اينكه پروتون ها و نيوترون ها يكجا شده و هسته هيليوم را بسازند، مقدار زياد انرژى آزاد ميشود. اين انرژى آزاد شده از سطح ستاره به قسم حرارت و نور بخش ميشود. وقتى هايدروجن تمام شد، ستاره با سوختن هيليوم به پيش رفته و بهمان ترتيب اتمهاى سنگين و سنگينتر ساخته ميشود. اين تعاملات تا وقتى كه كتله ستاره كاملاً بسوزد، دوام مى كند.
در حاليكه در اين تعاملات اكسيجن نقشى ندارد، لذا به اين تعاملات احتراق نميتوان گفت. پس اشعه بزرگى كه در سطح ستاره ها ديده ميشود، از آتش نميباشد. اگر فكر كنيم كه منظور آيه ستاره باشد، در اينصورت نيز سوختن ستاره و پخش نور بدون موجوديت آتش صورت مى گيرد.
بحث در مورد'احتراق بدون آتش (برق)'
نظریات خود را بنوسید
نظریات خود را باره این مقاله با ما شریک کنید